fimmtudagur, 30. júlí 2009

Að vera drukkinn, eða sagður drukkinn

Valur Grettisson skrifar frétt á Vísi í dag.

Í fyrirsögn segir: "Sakar drukkinn blaðamann um hótanir"

Ókei. Röng fyrirsögn. Tilviljun? Hið rétta er að Jón Ásgeir sakar blaðamann um að hafa verið drukkinn og með hótanir.

Í fréttinni sjálfri er svo ítrekað skrifað "drukkni blaðamaðurinn", af hverju skrifar Valur ekki "blaðamaðurinn".

Það er mikill munur á því að vera drukkinn blaðamaður, eða blaðamaður sem Jón Ásgeir sakar um að hafa verið drukkinn. En Valur fleygir þessu fram sem staðreynd að blaðamaðurinn hafi verið drukkinn, aðeins sé spurning um hvort hann hótaði JÁJ. Þannig er helmingur af áburðinum gerður sannur í fréttinni, þrátt fyrir að svo gæti verið að öll fréttin sé hugarburður.

Þannig að samkvæmt textanum þá fullyrða Vísir.is, Valur Grettisson og Jón Ásgeir að ónefndi blaðamaður hafi verið drukkinn. Voru einhverjir fleiri drukknir þegar yfirlýsing gærdagsins var send út? Eða frétt dagsins skrifuð?

fimmtudagur, 23. júlí 2009

Sænsk fljóð og einfeldingur

Á litlu hestaleiguna komu nokkrar sænskar háskólastúlkur sem ég sótti einn míns liðs í Hótel Valaskjálf á japönskum pallbíl. Á móti þeim tók kona mín sem fór með þær í ógleymanlegan útreiðatúr um sléttur Vallaness. Kona mín minntist á það síðar sama kvöld við mig að ekki hefði komið nægilega vel fram að ég væri maðurinn hennar, og hún væri konan mín. Ég spurði strax óhjákvæmilegrar spurningar: "Af hverju?". Svarið kom mér ánægjulega á óvart. "Þær töluðu ekki um annað í reiðtúrnum en hvað bílstjórinn [ég] væri sætur." svaraði mín heittelskaða.
Að sjálfsögðu ljómaði bros mitt til tunglsins í kjölfar þessara tíðinda. Greinilegt að íslenski sveitastrákurinn í lopapeysunni hafði smá karma eftir allt saman.

Svo ánægður var ég með þessi tíðindi, að ég sagði kollega mínum frá þessu strax morguninn, um leið og heppilegt tækifæri bauðst. Hann hlustaði á mig glottandi og sagði svo: "Það er naumast að konan þín kann að láta þér líða vel, hún þekkir þig greinilega betur en þú heldur." Við þetta komment vöknuðu upp ýmsar spurningar. Hafði konan mín sagt mér falska sögu til þess eins að láta einfeldningnum líða vel? Fannst kolleganum ekki geta komið til greina að sænska píur líti mig girndaraugum?

Í gærkvöldi spurði ég svo konu mína hvort hún hefði ekki örugglega sagt satt og rétt frá áliti sænsku fljóðanna. Ég fékk ekkert svar.

Króna/EURO