Gíslasaga

Það eru sjálfsagt margar hliðar á útgöngu Gísla úr pólitík. Ein er sú að hann hefur orðið undir í baráttunni um völdin í borginni innan D-listans. Hann er fjær því að verða borgarstjóraefni Sjálfstæðisflokksins nú, en þegar hann ákvað að fara í sitt fyrsta prófkjör. Hann hefur líka orðið undir í lykilmálum, og það viðurkennir hann fúslega.

Þess vegna á pólitísk framtíð Gísla aðeins einn möguleika og það er að hætta tímabundið. Fara og vera svolítið skemmtilegur í sjónvarpinu í nokkur ár. Koma síðar aftur svolítið hressari og skemmtilegri og endurnýja sig sem valkost – núllstilla sig, CTRL-ALT-DEL.

Harðari refsingar

Við Íslendingar höfum hin seinni ár komist að því að fyrirtæki í fákeppni koma sér upp samráðsgrundvelli til að hámarka hagnað sinn. Samkeppniseftirlitinu hefur tekist að sanna þessa staðreynd í nokkur skipti og hefur verið sýnt fram á að þetta er íslenskt lögmál.

Meðan afleiðingarnar eru minniháttar munu stjórnendur fyrirtækjanna sækja í áframhaldandi samráð. Fangelsisvist fyrir stjórnendur, hærri sektir og útilokanir eru refsingar sem við verðum að horfa til.

Að vera tekinn af Samkeppnisyfirvöldum má ekki verða eins konar gæðastimpill á stjórnendur. Alþingismenn verða að koma fram með leiðir í formi lagasetninga sem koma í veg fyrir að í viðskiptalífinu þrífist rottur sem hafa neikvæð áhrif fyrir neytendur,verðlag, samkeppnishæfni og þar með hagvöxt í landinu. Landráð af þessu tagi eiga ekki að líðast.



- Sé rétt að skipafélögin Eimskip og Samskip hafi haft ólöglegt samráð skulum við hafa í huga að nær öll innflutt vara kemur til landsins með þessum skipafélögum. Ekki væri óeðlilegt að gera ráð fyrir að um 15% af hilluverði í verslunum sé tilkomið vegna flutningsgjalda að meðaltali. Við getum svo spurt okkur hvaða áhrif þetta verðsamráð hefur haft á vöruverð í landinu, verðtryggð lán, samkeppnishæfni smærri fyrirtækja og svo mætti lengi telja.