Hallgrímur Kiljan

Í gær skrifaði ég þessa færslu. Hún lýsir í mjög stuttu máli áliti mínu á þætti Egils Helgasonar á miðvikudagskvöldum á sjónvarpinu. Ég gerði ekki ráð fyrir því að álit mitt á þættinum skipti yfir höfuð nokkru máli, því að þeim sem finnst gaman að horfa á bókakápur í sjónvarpi mun finnast það gaman áfram. ERGO: Álit mitt á þættinum hefur ekkert með vinsældir Egils eða Kiljunnar að gera.

Hins vegar varð ég meira en lítið hvumsa þegar að ritstjóri Eyjunnar Hallgrímur Þorsteinsson hringdi í mig vegna færslunnar. Hann tjáði mér það að ég skildi hafa það í huga að Egill Helgason væri einn af starfsmönnum Eyjunnar, og gullkálfur hennar. "Svona ef þú vissir það ekki...." Í stuttu máli sagði hann mér að láta hann Egil í friði. Mér leið hálfkjánalega að fá þetta símtal - það var eins og Sigurður Kári hefði hringt í mig og beðið mig um að hafa engar neikvæðar skoðanir á efnahagsstefnu ríkisstjórnarinnar. Ég varð hálf hugsi yfir þessu - og hvumsa. Ætlar Hallgrímur Kiljan virkilega að reyna að ritstýra bloggurum út í bæ?

Þetta er ekki fyrsta símtalið sem ég fæ frá Hallgrími Kiljan, vegna þess að þegar ég skrifaði þessa færslu hér þá fékk ég líka símhringingu. Svar mitt var þá og verður áfram: "Ég var beðinn um að blogga á Eyjunni, ef þér líkar ekki skrif mín og ef þau henta ekki þínum "gullkálfum" þá einfaldlega kippir þú mér út af hinu heilaga sakramenti miðilsins."

Mér fannst gaman á sínum tíma að óskað skildi eftir því við mig að gerast svokallaður Eyjubloggari. Skemmtilegast fannst mér að fá teiknaða af mér mynd sem birtist annað slagið á meðal hinna sérútvöldu bloggara. Ég mun halda áfram að blogga á næstunni, um hvað það verður veit nú enginn. Svona símtöl fékk ég að minnsta kosti aldrei frá Styrmi Gunnarssyni þegar ég bloggaði hjá mogganum.

Kveðja Titturinn á Egilsstöðum