Hvalræði

Ég er ennþá að dást að flottustu smjörklípu ársins - þ.e. þegar Einar Ká Guðfinnsson leyfði skyndilega hvalveiðar, eða hvaldráp eins og sumir vilja kalla það. Þótt að verknaðurinn sé augljóslega til að kasta reyksprengju inn í stjórnarmyndunarviðræður, hefur manninum tekist að gera þetta að næst stærsta umfjöllunarefni vikunnar.

Þar sem ráðherra gat leyft hvalveiðar án aðkomu þingsins, getur hann einnig bannað þær - það er eitt af aðalatriðum málsins. Þess vegna er stór misskilningur í gangi um að þingflokkur Framsóknar komi til með greiða atkvæði með eða á móti hvalveiðum á alþingi - til þess mun einfaldlega ekki koma.

En það flottasta við þess smjörklípu, eða reyksprengju - er að þótt allir sjái hversu augljós hún er, þá getur enginn fjallað um hana án þess að láta skoðanir sínar í ljós.

Rökræða Kristjáns Loftssonar og Sigursteins Mássonar sem tók hálft Kastljósið, og ummæli Framsóknarformanns í sama þætti, undirstrikar snilldina og þau vandræði sem Einar Ká setti tilvonandi valdhafa í, þótt augljóst sé að nýr ráðherra afturkalli leyfi til hvalveiða - án umræðna í ríkisstjórn eða á alþingi. Rétt eins og Einar Ká.

Hann hefur meira að segja platað suma bloggara Samfylkingar til að fara í málefnalega ágreining við Framsóknarflokkinn.

...og í guðanna bænum ekki falla í þá gryfju að setja comment hér með eða á móti hvalveiðum.